Wat blijft komt nooit terug

Wat blijft komt nooit terug

Nevelverscheurend

kraait een haan

vanuit onzichtbare

tuin achter vage huizen,

het rozerood van de dageraad

al in top.

In een andere tuin

voerde ik grootmoeders kippen

nadat een andere haan

mij had gewekt

op de donkere vliering

die geurde naar appels.

Ik hoor dit nu,

ik zie dat nog.

Het blijft bij me en

ik kan het niet vasthouden

al zou ik zelf

een kippenhok gaan bouwen

(ik zou dan trouwens

ter vervolmaking

die gedempte stinksloot

achter de tuin

ook opnieuw moeten graven).

Chique riooluitgangen

Eijkelboom wilde de woorden hier graag laten uithakken, nadat hij de riooluitgangen van de grote huizen aan de Wijnstraat had ontdekt. Hierin waren de namen van de huiseigenaren gehakt. Hij koos ervoor zijn naam juist niet te laten uithakken, omdat hij vond dat de woorden ‘wat blijft komt nooit terug’ niet van hem waren, maar van iedereen. Steenhouwers David Kindersley en Lida Lopes Cardozo hakten ze uit.